Wat kan het
leven van een pup toch heerlijk zijn. Behalve dat je in de werpkist moet
vertoeven. En dat is precies wat ze niet leuk meer vinden. In zo’n bak zitten en kijkend tegen die
hoge wanden. Het is dan ook niet
verwonderlijk dat ze vroeg wakker zijn en er blijk van geven dat ze het niet naar hun
zin hebben, het lijkt wel een roep van: Laat ons er uit. Dat duurt dan ook niet lang meer na eerst nog
even bij Boyca te zijn aangeschoven. De
bak verlaten gaat inmiddels op eigen kracht, klimmend over het randje en dan
houden we het niet meer, ploffen neer en gaan met gepaste snelheid richting
buiten. En als we daar zijn dan hoor je ze niet meer,dat is pas leven voor een
pup. Ze brengen dan ook een groot gedeelte van de dag buiten door, heerlijk tussen
alles wat aangeboden word. Dan kan zijn, de kroel momenten van de visites die
nu regelmatig langs komen, of alles waar we mee kunnen spelen. Dit doen we zo
lang tot dat we niet meer kunnen en vallen dan om en dromen met z’n allen verder in de bench . En als we
er dan uit komen gaan we ons eerst eens legen voordat we weer gaan eten, wat
een heerlijk leven hebben we toch. Het spelen met elkaar is een waar feest, het
is gewoon “Puppy Time”. Dat is waar we ons nu mee bezig houden. Volgende week
dan wordt het echt spannend, dan gaan we de weide wereld verkennen en gaan we
helemaal los. De straat op, autorijden treinen kijken,de markt verkennen met onze nieuwe baasjes……
Geen opmerkingen:
Een reactie posten